Lars, havo 4:

Mijn rooster is verschrikkelijk. Vier keer per week begin ik om 08.00 uur en twee keer ben ik klaar om 16.45. In totaal heb ik zeven tussenuren. Iedere docent zegt dat we vanaf het begin ons huiswerk goed moeten bijhouden, hoe dan? Ik voetbal en dat wil ik ook graag blijven doen.

Thomas, vwo 5:

Nu valt het nog mee met huiswerk, het schooljaar is net begonnen. Een vriend van mij is vorig jaar blijven zitten in vwo 5. Hij zegt dat het later in het jaar echt zwaar wordt met huiswerk, leren en schoolexamens. Ik heb geen idee wanneer ik dat moet gaan doen met mijn rooster.

Yara, havo 4:

Op donderdag heb ik het 2^e uur economie en dan twee tussenuren. Het 5^e uur wiskunde, wéér twee tussenuren en dan een blokuur gym. Op één dag; 4 lesuren en 4 tussenuren, ik wist geeneens dat dat kon.

Waarom hebben scholen tegenwoordig van die slechte roosters?

Lees verder →

Alle geweldige lessen en docenten ten spijt, af en toe loopt je kind toch belangrijke lesstof en uitleg mis. Soms lukt zelfstudie maar vaak mist je kind echt de uitleg. En jij snapt het misschien wel, maar hoe leg je het dan uit aan je kind. En wil je kind wel uitleg van jou? Zoek in zo’n geval eens uitleg op YouTube.

Dus toch leren van een scherm?

Eerder legde ik uit dat het tekstbegrip vanaf een scherm significant minder is dan vanaf papier. Ik pleitte voor aantekeningen met pen en papier én leren uit fysieke boeken. Maar de digitale revolutie heeft je kind ook voordelen gebracht. Eén daarvan is de uitleg van docenten op YouTube.

Lesstof gemist? Vind uitleg op YouTube

Lees verder →

Moeder van Sammie, havo/vwo 2:

Sammie staat negen tekorten, negen! Vorige week belde haar mentor. Ze heeft alle vertrouwen in Sammies capaciteiten maar door de online lessen heeft Sammie er niet alles uitgehaald. De komende 6 weken wordt duidelijk of Sammie over mag naar Havo 3 of niet. “Ze moet keihard aan de bak” aldus de juf. Ik wil Sammie echt helpen maar ik heb eerlijk gezegd geen idee wat ik kan doen….

Ook een kind met een onvoldoende rapport? 8 tips

Lees verder →

Maak jij weleens het huiswerk van je kind? Of heb je weleens een heel werkstuk geschreven voor puberlief? Freelance journalist Eveline aan de Wiel stelde mij de opvoedvraag: ‘Ik maak stiekem het huiswerk van mijn kind. Kan dat kwaad?’. Eveline verzorgt de wekelijkse opvoedrubriek voor NU.nl. Een leuke vraag en Eveline schreef er een mooi artikel over. Jammer genoeg viel de laatste alinea eraf en dat vonden we beiden jammer. Vandaar dit blog wat bestaat uit een korte samenvatting van het artikel met de laatste alinea!

‘Ik maak stiekem het huiswerk van mijn puber. Kan dat kwaad?’

Als je kind in enorme tijdsnood zit, dan kun je als ouder best een keertje zijn huiswerk maken, maar het moet wél een uitzondering blijven. Huiswerk is er namelijk niet voor niets, huiswerk heeft een functie. Die functie van huiswerk is oefenen met de stof die in de les wordt aangeboden. In het leerproces is oefenen cruciaal om de stof goed te kunnen doorgronden.

Niet zeuren, maar helpen

Is je puber in blinde paniek en help jij hem eenmalig uit de brand met zijn huiswerk? Prima, maar zeur er dan niet over. Als het vaker gebeurt, kun je op een rustig moment een goed gesprek aangaan over timemanagement. Voor de meeste leerlingen werkt huiswerk plannen en uitvoeren aan de hand van een papieren agenda al heel erg goed.

Worstelen met het puberbrein

Veel ouders worstelen met de vraag hoe zij hun pubers het beste kunnen ondersteunen tijdens hun schooltijd. “Tijdens de puberteit maken jongeren een enorme ontwikkeling door. De kunst is om pubers te ondersteunen in hun tijdelijke tekortkomingen en te steunen in hun oneindige mogelijkheden.” Als ouder wil je niet zeuren, maar je puber wel zo goed mogelijk steunen.”

Huiswerk maken van je puber: ‘Niet zeuren, maar achteraf wél in gesprek’

Nederlandse kinderen ervaren veel stress door school. Sociale steun helpt: hoe makkelijker kinderen met familie kunnen praten over hun zorgen, des te minder druk ze ervaren. “Maar dan moet je als ouder wél weten wat je kunt zeggen. Praten over je zorgen betekent niet dat een puber alleen verwijten krijgt over wat er niet goed gaat, maar vooral dat je samen constructief in gesprek blijft.”

De laatste alinea!

Laat ook zien hoe jij zelf leert, adviseert Remijn. “Neem het koken. Als jij een verkeerde inschatting maakt, dan kan je achteraf zeggen: dat had ik niet goed aangepakt. Daarmee vermijd je een verwijtende sfeer, maar laat je zien dat je ervan hebt geleerd. Als volwassene scoor je ook regelmatig onvoldoendes in je leven – je krijgt ze alleen niet terug. Daar probeer je dan van te leren. Dat wil je uiteindelijk ook overbrengen naar je kind.”

Voor het hele artikel verwijs ik naar NU.nl, te vinden via mijn Ankie Remijn in de media pagina